SON DAKİKA HABERİ: Kanal 7 Ankara Temsilcisi Mehmet Acet’in hazırlayıp sunduğu Başşehir Kulisi siyaset dünyasındaki kıymetli gelişmeleri ekrana taşımaya devam ediyor. Başşehir Kulisi programının bu haftaki konuğu TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş oldu.
İstanbul’daki Meclis Çalışma Ofisi’nde konuşan Kurtulmuş, “Suriye’de olup bitenler Türkiye için ne söz ediyor? Baas rejiminin çökmesi bölge istikrarlarını nasıl etkiliyor? Suriye’deki gelişmeler terörsüz Türkiye amacını dayanaklar mi? Yeni anayasa fikri tekrar rafa mı kalktı? Siyasi partiler yeni anayasa için neden bir ortaya gelemiyor?” sorularını yanıtladı.
Kurtulmuş’un açıklamalarından öne çıkan başlıklar şöyle:
“MUHALİFLERİN ÖNEMLİ BİR HAZIRLIĞI OLDU”
Şimdi doğal biz işin gördüğümüz kısmı çok süratli oldu lakin çok süratli mı oldu derseniz, 61 yıllık bir Bağız rejiminden bahsediyoruz.
Yani halktaki reaksiyonlar bakımından artık bu kadar büyük bir birikmenin muhakkak bir noktaya geldiği ve patladığı bir periyoda girilmişti. Ve o denli görünüyor ki artık bu Sednaya Hapishanesi, başka problemler ortaya çıktıkça bizim bildiğimizden çok daha ağır bir baskının yapıldığı, büyük bir zulmün yaşandığı, çabucak hemen Suriye’deki neredeyse her ailenin bu zulümden üstüne hissesini aldığı, her toplum kesitine, farklı toplum bölümüne, Türklere, Türkmenlere, Araplara, Kürtlere, Dürzilere, herkese büyük bir baskı uygulandı ve bunun sonucu dayanılmaz bir noktaya işin geldiği çok aşikar. Münasebetiyle çok çabuk olduğu kısmını biraz tefsir etmekte yarar var.
Yani 61 yıl sürdü. Böylesine büyük bir zulüm ve bilhassa 2011’in yazından itibaren başlayan sokak şovlarla birlikte başlayan zulmün azamî noktaya çıktığı bir 13 yıllık bir müddet gerçekleşmiş oldu. Bir sefer zati Suriye’nin özgürleşmesinden sonra ortaya koyulan bu şovları halkın memnuniyetini gördükten sonra demek ki bıçak kemiğe dayandığının çok ötesine geçmiş ve bıçak kemiğe de ziyan vermiş.
“BİRDEN TEĞE OLMUŞ BİR ŞEY DEĞİL”
Dolayısıyla gelişmenin sonuçlarını süratli gördük tahminen ancak o denli aniden olmuş bir şey değil. Yılların birikimi içerisinde gerçekleşmiş olan bir şey. Bu sefer şu belirli ki muhalif tarafın çok önemli bir hazırlığı olmuş.
Öncesinde bu hazırlıklar gerçekleşmiş. Evvel muhalif kümeler ortasındaki uyumun sağlanması. Gerisinden bölgede faal olan ülkelerin, Rusya’nın, İran’ın bir tek kurşun bile atmadan alandan çekilmelerinin temin edilmesi, Amerika Birleşik Devletleri’nin her ne kadar ilgilenmiyoruz demesine karşın ilgilenemediği bir ortamın ortaya çıkması ve çok süratli alandaki operasyonu, kentlerin ele geçirilmesini, Çok süratli bir formda gerçekleştirdiler.
Ama o denli anlaşılıyor ki hazırlık periyodu de uzun ve dikkatli bir süreç olarak gelişmiş. Hem kümelerin uyumu hem de başka ülkelerin bu işin içerisine girmemesi müdahil olmaması konusunda Türkiye bir yaptı. Hiç elbet Türkiye bunların hepsini Türkiye’nin yaptığını söylemek yanlışsız olmaz.
ERDOĞAN’IN ESED’E ÇAĞRISI
Ama olağan rejimin çürüdüğü, çöktüğü yani bir hazırlık yapılıyor ancak bunun tespiti de sanıyorum yapılmış ve bir zamanlama olarak da ona ne dersiniz? Artık natürel burada son süreçte hatırlarsanız Sayın Cumhurbaşkanımızın Esed’a gelin bu işi konuşalım, görüşelim. Yani esasen bu 2013’lerde falan da gündeme gelmiş olan bir bahisti. Yani Esed rejimi kendisini harika güçlü olduğuna hükmetti ve kendisi dışındaki aktörlerin de gereğince gücü olmadığını zannetti.
Eğer bilhassa Türkiye’nin komşu olarak içtenlikle lisana getirmiş olduğu bir müzakere süreciyle tahminen bir geçiş periyoduyla Suriye’de barışın sağlanması mümkün olsaydı hem bu kadar çok kan dökülmeyecek hem de Esed’ın akıbeti bu kadar dokunaklı olmayacaktı tahminen. Fakat sonuçta yani derler ya zalim korkar. Yani korktukça da aklın dışında hareket eder, mantığın dışında hareket eder.
Böyle bir noktaya geldi. Türkiye içtenlikle son anda bile yine Suriye ile birlikte ortak nasıl Suriye halkının geleceği için, özgür bir Suriye’nin oluşması için nasıl iş birliği yapılabilir bu manada elini uzattı. Fakat maalesef bunu Esed anlayamadı.
Dolayısıyla kimsenin Türkiye’ye dönüp de yani bir suçlama konusu etmesi de gelinen noktada mümkün değil herhalde o denli mi oluyor? Haklı yasal bir yere de oturmuş oluyor. Mümkün değil. Türkiye’nin hem devlet olarak yapmış olduğu şeyler hem de halk olarak yapmış olduğu takviyeler var.
Dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir millet, milyonlarca insanın kardeşimiz, dostumuz, kültürel olarak çok müşterek noktamız olan bir halktan bahsediyoruz. Lakin ne olursa olsun hudut kapılarında o denli günler oldu ki on binlerce Suriyeli’nin Türkiye’ye giriş yaptığı günler oldu. Meselâ Kilis üzere, Gaziantep üzere kentlerimiz kilisin nüfusundan daha fazla Suriyeli kilise geldi.
“MİLLETİMİZDEN ALLAH RAZI OLSUN”
Gaziantep’te 400-500 bin Suriyelinin olduğu periyotlar oldu. Yani hiçbir millet bu kadar büyük bir göçmen akımına göğüs geremezdi. Milletimizden Allah razı olsun.
Yarım bardak suyu varsa yarısını Suriyeli kardeşleriyle paylaştı. Ekmeği varsa dilimini böldü, somununu böldü, onlarla paylaştı. Birtakım faşist odakların niçin bu kadar çok Suriyelilere mesken sahipliği yapıyoruz diye aleyhte propagandalarına karşın bu millet hiçbir biçimde bunlara prim vermedi.
Evet yeri geldi, gerçekten dediğim üzere nüfus baskısı sıkıntı bir noktaya getirdi. Halkın tahammül sonlarına işi yaklaştırdı. Lakin hiçbir vakit bizim kültürümüzde ırkçılık olmadığı için, bizim kültürümüzde yolda kalmışa, mağdura, mazluma, düşküne el uzatmak olduğu için halkımız fevkalade büyük bir insanlık sınavı verdi.
Bunun altını çizmek isterim. Batı ülkelerinde 3-5 bin göçmen geldiği vakit ne yapacağını bilemeyen bir halkla karşılaşıyoruz. Mesela Ukrayna krizi hasebiyle Batı Avrupa ülkelerinin bir kısmına Ukraynalı göçmenler gittiğinde Birinci vakitlerde bu türlü büyük bir coşkuyla karşıladılar ancak ondan sonra baktılar ki bunu batı toplumunun kabul edecek toplumsal bir yeri yok.
Bizde o denli olmadı. 4 milyona yaklaşan bir kitleyi Suriyeli kitleyi vatanımız milletimizin her köşesinde insanlarımız bunlara sahip çıktı. Vakit zaman çok büyük tenkitlere karşın Sayın Cumhurbaşkanımız seçim kampanyalarında siyaseten aleyhine olabilme ihtimaline karşın, hayır dedi biz ensarız, bize yardım elini uzatın diye elini uzatanlara karşı biz de yardım elimizi uzatmak zorundayız dedi.
Ayrıca milletin göstermiş olduğu bu halicenaplığı, kadirşinaslığı, yardımseverliğinin yanında devlet kurumlarda vakit içerisinde daha da profesyonelleşerek Daha da kurumsal kapasitelerini artırarak Türkiye’ye gelen Suriyeli göçmenlerin buradaki sıkıntılarının çözülebilmesi için seferber oldu. Yani özetle devlet ve millet olarak insani sorumluluğumuzu yerine getirdik, vicdani sorumluluğumuzu yerine getirdik. Hele hele komşuluk ve Müslüman kardeşliği üzerinden söylenebilecek her şeyin azamî noktada gösterildiği yaklaşık 11 yıllık, 12 yıllık müddet geçirmiş olduk.
Bu manada milletimizi tebrik etmek lazım, takdir etmek lazım. Zati Suriye’nin özgürleşmesinden sonra hem Türkiye’deki idarenin, Erdoğan idaresinin hem de milletimizin göstermiş olduğu bu büyük fedakarlık hasebiyle artık basıda da takdirler ve tebrikler gelmeye başladı. Yani bunu zati diğer bir ülke yapamazdı. Türkiye bu manada güçlü bir ülke olduğunu, bu bölgede kelam sahibi olan bir ülke olduğunu gösterdi. ve Suriyelilere kapılarını açtı diye övgüler artık çok daha rahat ve net bir formda ortaya çıkmaya başladı. Pekala. Artık efendim bu bahiste bir iki soru ayrıyeten soracağım tekrar. Yani Türkiye’deki Suriyelilerin geri dönüşü hususu ve bundan sonrası Suriye’nin geleceği ile alakalı fakat evvel şunu da bir sormak istiyorum size. Zira çok derin bir devlet deneyimine sahipsiniz.
“TÜRKİYE’NİN GÜCÜNÜ DE İHMAL ETMEMEK LAZIM”
Şunu çok açık ortaya koymak lazım. Kimi ülkelerin gücünü fazla abartmamak, Türkiye’nin gücünü de ihmal etmemek lazım. Bunu söylerken de asla rasyonel olmayan, irrasyonel bir haleti düş içerisinde davranalım demiyorum. Ama Türkiye bu coğrafyanın en kıymetli, en asli ögelerinden birisidir ve bu coğrafyanın her köşesinde ecdadın ayak izleri vardır.
Diyelim ki Amerika Birleşik Devletleri’nden bahsediyoruz. Amerika Birleşik Devletleri için Orta Doğu coğrafyası 10 bin kilometre ötedeki bir yerdir. Bizim için ise her kasabasını, neredeyse her köyünde izlerimiz olan, orada gönül bağlarımız olan, beşerlerle müşterekliklerimizin olduğu bir coğrafyadır. Artık şu temel tespit yapmamız lazım ve bunu da günlük siyasetin dışında pahalandırmak lazım. Bazı ülkelerin Orta Doğu siyasetleriyle Türkiye’nin bu bölge siyasetleri ortasında temelde bir farklılık vardır. Kimi ülkelerin Orta Doğu siyaseti böl, parçala, yönet tezi üzerine oturmaktadır.
Yani daha fazla böl, daha fazla ufala, daha fazla inisiyatifsiz hale getir ve çok kolay bir halde yönet. Hasebiyle kimi ülkeler için bu bölgedeki en değerli ulusal çıkarlarını gerçekleştirecek şey daha fazla bölünmedir. Bizim için ise Türkiye için ise bu bölgedeki ulusal menfaatlerimiz daha fazla birleşme, bütünleşme, entegrasyon ve iş birliğinden geçmektedir. Biz bu coğrafyanın bölünmesini değil bütünleşmesini, evet sonlar onun için diyoruz ki en başından itibaren Türkiye ve Suriye’nin toprak bütünlüğü bizim için en değerli önceliktir. Buranın bir bütün olarak sonları korunmuş bir Suriye olarak devam etmesi lazım. Özgür ve demokratik bir Suriye olarak devam etmesi lazım.
Bizim ulusal menfaatimiz bundan yanadır. Türk’ün, Kürt’ün, Arap’ın, Acem’in, Sünni’nin, Alevi’nin, Şii’nin bölünmesi, parçalanması değil. Hatta gayrimüslim ögeleriyle birlikte barış içerisinde yaşadığı bir coğrafiyi biz öngörüyoruz.
“İSRAİL’İN BÖLME PLANLARI”
Ve bunu da yalnızca bir masal olarak anlatmıyoruz, bir maksat olarak anlatmıyoruz. Asırlar boyunca bu coğrafyada, ta çok geniş coğrafyada, Balkanlardan başlayarak Kudüs’e, Masada çöllerine kadar olan o büyük coğrafyada insanların burunları kanamadan, hiçbir kimse etnik ve dini aidiyeti münasebetiyle ötekileştirilmeden, herkesin tıpkı şemsiye altında yaşadığı bir adalet tertibini, faks otomata kurmuş olan bir müktesebatla konuşuyoruz. Yani biz Halep derken, Hama derken, Humus derken, Kudüs derken bir öyküden bahsetmiyoruz. Efendim bir hayalden bir ütopyadan bahsetmiyoruz. Geçmişte var olmuş yaşanmış bir gerçekliğin bugün de yaşanabileceğini söyleyerek bunlara yöneliyoruz. Dolayısıyla bunu görmek lazım. Evet İsrail’in bu bölge ülkelerini daha fazla bölme planları olabilir. Evet Amerika Birleşik Devletleri’nin bu bölgeyi daha fazla istikrarsızlaştırma planları olabilir. Diğer ülkelerin olabilir.
Ama sonuç itibariyle bir de bu bölge halkları var. Bu bölge halkları kültür itibariyle, birikim itibariyle, tarih itibariyle diğerlerine ilişkin değil, bu coğrafyaya aittir. Onun için bu bölgenin kültürel zenginliklerini ortaya çıkarmak ve bunların üzerinden iş birliğini yapmak lazım. Bir de ayrıyeten şunu söylemek gerekir ki, bir asır önce Osmanlı Cihan Devleti dağılıp parçalandığında, o günün emperyalistleri Sykes–Picot üzerinden böl parçala yönet tezlerini ortaya koyduğunda, Ortaya bir sürü devlet çıktı. Bir asır geçti üstünden. Artık Orta Doğu halkları şunu pahalandırıyor.
Yani bu manada bölünmenin sonu yok. Yani kabileler seviyesinde, mikromilyetçilikler seviyesinde bölünmeyi bile teşvik eden birtakım görüşler olabilir. Hatta kimi dayanaklar de olabilir. Bunun için biz diyoruz ki, burada herkesin, bütün toplum bölümlerinin, bu bölgenin asli ögesi olan halkların bir ortada yaşama iradesini ortaya koyması lazım. Onun için de Suriye gelecekle ilgili çok kıymetli bir laboratuvar olacak. Bunun da altını çizmek isterim. Şimdiye kadar pek güzel görünüyor. Muhalefelerin yaptıkları, söyledikleri, kentlerde ortaya koydukları. Yani beşerler hepsi ellerine kovalar, paklık gereçlerini alıyorlar, sokakları yıkıyorlar, süpürüyorlar.
Arasında Arap var, Kürt var, Türk var, Türkmen var. Farklı dinlerden, mezheplerden beşerler var. Yani bir müşterek hayalin de artık var olduğunu gösteriyor.
Bu manada burada bizim birinci günden beri söylediğimiz Suriye’nin toprak bütünlüğü, ondan sonra burada bütün toplum kesitlerinin hepsinin adil bir formda temsil edildiği, kendilerini var olduğu hissettikleri bir kapsayıcı sistemin kurulması, ayrıştırıcı değil kapsayıcı bir sistemin kurulması ve çok kısa bir müddet içerisinde bu sürecin süratli bir biçimde tamamlanarak fakat ayakları yere basan bir hızla tamamlanarak burada demokratik bir Suriye’nin inşası için adımların atılması koşuldur. Ben de yeni Suriye ile alakalı yeni bir başlık açmak istiyordum. Siz giriş yapmış oldunuz.
Yetkili vakamlar biz dahil olmadık diye açıklamalar yaptı ancak batıda herkes Türkiye bu işin içinde diye yorumlar çıktı gazetelerde. Tam bu tartışmalar devam ederken bir anda MİT Başkanı İbrahim Kalın Emevi Camii’nden bir imaj verdi. Artı işte bu artık harekatı yapan kümelerden biri olan HTC’nin lideri Golani ile bir şanturu yaptıkları kamuoyuna yansıdı. Bunu siz nasıl değerlendirdiniz? Görünce yani bir bayrak gösterme eğilimi midir bu Türkiye ismine? Türkiye bayrağını dün 12 yıl ortadan sonra Büyükelçilik’te Türk bayrağını ortaya koyarak aslında göstermiş oldu. Fakat onun da değerlisi esasen bu 12-13 yıllık müddet içerisinde Suriye’nin çabucak hemen her bölgesinde halkın Türkiye’ye duyduğu büyük bir sevgi, büyük bir muhabbet kelam konusu. Bu hem de ayrımı gözetmeksizin herkesin ortaya koyduğu sevgi. Bu aslında Türkiye’nin büyük gücü burası.
Yani bu milyarlarca dolarla satın alınamayacak bir şey. Bu büyük askeri güçlerle yapılamayacak bir şey. Bu gönülden gönüle halkın tarihi bağlarını da kullanarak ve demin söz etmeye çalıştığım üzere Türkiye’nin bu süreçte devlet ve millet olarak gösterdiği bu yardımseverlik hasebiyle Suriye halkının içten içe ve derinden duyduğu bir sempati. Artık bu aslında zati Suriye halkıyla Türkiye’yi bağlayan en kıymetli öge budur. Bu manada da tabi ki devlet kurumları bundan sonraki süreçte Suriye’nin demokratik bir formda inşası noktasında ben ona demokratik rehberlik diyorum. Demokratik rehberliğini yapabilecek biri kime sahiptir.
Suriye’nin de Türkiye’nin böylesine değerli bir yol göstericiliğini kabul edeceğini ve muhtaçlığı olduğunu düşünüyorum. Münasebetiyle burada MİT Liderimizin gidip orada namaz kılmış olması değerlidir. En az onun kadar kıymetli olan bir konuda şovların birçok yerinde insanların, Suriyelilerin kendi kendilerine Türk bayrağını açmış olmalarıdır. Bu gönül bağını açık gösteren bir şeydir. Türkiye olağan ki bundan sonraki Suriye’deki, bundan evvel olduğu üzere, bundan sonra da her gelişmeyi yakinen takip edecektir. Ve burada tabir ettiğim üzere Türkiye’nin ulusal menfaatlerini koruyacak, yani Suriye’nin toprak bütünlüğünü temin edecek adımdan atılmasını temin etmek.
Bir Türkiye modeli, bir İslam dünyasında da AK Parti’nin temsil ettiği bir niyet biçimi olmuştur. Demin kapsayıcılık, adil temsil üzere sözler, toprak bütünlüğü, tabirler kullandınız. Nasıl bir model olacak? Esasenin şu an herkesin, bütün dünyanın kilitlendiği konu burası. Bir taraftan natürel yani işte mesela HTŞ’nin kendisini lavme edecek yani Birleşmiş Milletler’in terör listesinde olan bir örgüt olarak geldi. 2018’de Türkiye’de de birebir formda bu karara uydu. Artık bundan sonrası ile alakalı olarak efendim yani Hem milletlerarası toplulukta yeni Suriye nasıl bir konum olacak ve model olarak da nasıl bir Suriye modeli görmeyi istek edersiniz? Artık evvel çok daha geniş bir şey söyleyeyim.
Fas’tan Endonezya’ya kadar geniş İslam coğrafyasındaki neredeyse bütün siyasi hareketleri pek güzel, avucumuzun içi üzere biliyoruz. İki uç noktada bu hareketlerin temerküz ettiğini ve onun için de başarılı olamadığını, onun için birçok ülkede iç türbülansların ortaya çıktığını görüyoruz. Nedir? Bir kısmı, milletin bedelleriyle, medeniyetiyle, İslam kültürüyle, İslam medeniyetinin birikimiyle hiç ilgisi olmayan, doruktan inmece, üstten, Jacoben dediğimiz, işte Bağıs rejimi de aslında o denli bir şeydir. Yalnızca burada değil, Mısır’da ve öbür yerlerdeki… Azınlığın çoğunluğa tahakkümü. Doğal olarak Jacoben bir hali, stili benimsediğiniz için illa bu mezhepsel ya da etnik bir azınlık olması gerekmiyor.
Fikri bir azınlığın çoğunluğa tahakküm ettiği bir ekip örnekler. Onlarca örnek var İslam dünyasında. Hasebiyle halktan koptular. Rejimlerini tuttuklarını zannetseler de en güçlü olduğunu zannettikleri noktalarda bile halkla kendileri ortasında bir gönül köprüsü oluşmadı. Öteki tarafta da ve daha çok İslami kıymetlerden, Müslümanlık, medeniyet bedellerinden uzak bir anlayış sergilenmeye çalışıldı. Öteki tarafta da isminde çokça İslam olan, Ancak demokrasi deneyimini dikkate almayan bir grup siyasi hareketler gelişti.
El-Kaide üzere vesaire onların türevleri üzere Afrika’da şu anda var olan Eşşebak üzere bir grup onlarca örneğini gördüğümüz siyasi oluşumlar ortaya çıktı. Artık bunların ikisinin dışında İslami kıymetlerle, medeniyet değerlerimizle, kültüler değerlerimizle demokrasiyi iç içe geçirebilmiş, bunları birlikte uygulamayı başarmış ve burada siyaseten de başarılı sonuçlar elde etmiş olan örnek bir ülke olarak Türkiye duruyor. Diyebiliriz ki 1946 seçimlerinden 50 seçimlerinden bu yana devam eden süreç aslında bu ikisini birleştirme çabasıdır.
Milletin bedelleriyle efendim medeniyetimizle kültürümüzle demokratik kıymetleri mecliseden ve bedeli çok âlâ ödenmiş bir demokrasiye sahibiz. Darbelerle kesilmiş, başbakanı idam edilmiş, başbakanları iktidardan uzaklaştırılmış, 15 Temmuz’da da Recep Tayyip Erdoğan’a karşı bir darbe teşebbüsü yapılmaya çalışılmış fakat milletin ferasetiyle bedeli ödenerek, ağır bedeller ödenerek gerçekleştirilmiş, kuvvetli, tahkim edilmiş bir demokrasiye sahibiz. Tıpkı vakitte da artık çok şükür bilhassa giderek daha fazla daha âlâ bir noktaya gelen devlet-millet kaynaşmasını da sağlayan bizim kültürel medeniyet değerlerimizle demokrasinin edilmesi, bütünleştirilmesi.
Ümidimiz odur ki Türkiye’nin aslında model dediniz ya ben bu model kavramını… Düzgün ki demişim, çok düzgün bir açılım yaptınız. Ben model kavramını tutmam. Hakikat bir laf olarak görmem. Her ülkenin zira kendi özgün yapısı vardır. Lakin o özgün yapı içerisinde Türkiye’nin ilham vereceği en kıymetli konunun burası olduğu kanaatindeyim.
Yani demokrasiyle medeniyet bedelleri birleşiyor. İlham kaynağı sözü olarak Türkiye’nin tesir edebileceğini düşünüyorum. Hasebiyle bu süreçte Bizim Suriye’den beklentimiz, ümit ederiz ki, o denli olmasını temenni ederiz, kuvvetli bir demokrasinin yani çoğulculuğu sağlayan, farklı fikirlerin temsil edilmesine müsaade eden, şimdiye kadar gösterdikleri birinci yaklaşımlar bunun ipuçlarını veriyor. Ancak bunları da kurumsallaştırarak, bunları da kökleştirerek ancak değerlerimizden, İslami değerlerimizden, Suriye’nin medeniyet bedellerinden, kültürel kıymetlerinden asla onları kenara bırakmaksızın Bunları birleştirerek, bütünleştirerek kuvvetli bir kadro Müslüman ülkelerin temel sonunu olan kuvvetli demokrasileri Müslümanlık fikri içerisinde tahkim edebilecek, kuvvetlendirebilecek bir örneği Suriye ortaya koyabilsin.
Demokrasi açığı bulunan, birlikte barış içinde yaşama kültüründe zafiyetler bulunan geniş coğrafyamıza da nitekim çok önemli bir ilham kaynağı olarak ortaya çıkar. Bir Suriye modeli diyeceğim ben tekrar ancak oradan kendine has.
Ama bu çok kıymetli bir konu. Şu an Türkiye dışında yok mu hiç İslam dünyası? Var deneyimler var lakin bir kutuplaşma olduğu için ya bir tarafta İslam’ı savunanlar ya bir tarafta İslami bedellerden uzak kendilerince idareler kurmaya çalışanlar. Artık bu dönemin geride kalması gerektiğini, şayet dünyayı hele hele globalleştiğimiz bu dünyada global problemlere karşı kozmik tahliller üretebilmek için böylesine değerli bir demokratik kazanımı sağlamamız lazım.
Demokrasi deneyiminden bahsediyorum. Bizim Birinci Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin birinci açılışında bu türlü bir şey vardı. Benim meclisteki odamda da var. Ve şavirhum fil emr ve emruhum şura beynuhum. Yani işlerinizi danışarak, istişare ederek, birlikte karar alarak yürüyün.
Yani demokrasi aslında temel itibariyle bizim kültürümüze, bizim medeniyetimize de hiç uzak olmayan, tam aksine birlikte hareket etmenin daima tavsiye edildiği, telkin edildiği bir kültüre sahibiz. Artık Cumhuriyet’in birinci kuruluşunda da bu bayrağı ortaya koymuşuz. Ve o vakit Türkiye kaideleri içerisinde demokrasi de bilinen bir şey değildi. Lakin bu kültürü önemli bir biçimde kullanarak geliştirdik. Zaman içerisinde tek parti periyodu geride kalmış, o periyottaki uygulamalar geride kalmış ve milletimiz çok güçlü formda demokrasiyi benimsemiştir. Hele merhum Menderes’le birlikte başlayan süreçte de.
Hem demokrasiyi hem İslam kültürünü birlikte yakınlaştırmaya çalışılmıştır. Ve yıllar içerisinde büyük aralık alınmıştır. Suriye’nin sosyolojisi de biraz güya buna müsait mi? Yani bu manada hem demokrasiyi istek eden hem de aşikâr pahalara sahip bunların korunmasını istek eden.
Müsaitten fazla Suriye’nin sosyolojisi bu türlü bir yaklaşımı mecburî kılıyor. Hem müsait ancak onun ötesinde, çeşitlilik içerisinde. Haydi evvelki periyotları silelim lakin 2011’de şayet Suriye’de olaylar başladığında demokratik temsil gücü yüksek bir sistem kurulabilseydi, Yani herkesin için içerisinde olduğu, idarenin içerisinde olduğu, temsil edildiği bir sistem olsaydı Allah aşkına 8 milyon insan meskenlerini terk etmek zorunda kalır mıydı? 1 milyonun üstünde insan öldürülür, şehit edilir miydi? Yani bu süreç kendi dinden bir dönüşüm.
Şimdi çok ağır bir bedel. İnsanlık tarihinin en ağır ödenmiş bedeliyle birlikte bu noktaya geldi. Ümit ederiz, tavsiye ederiz ki bundan sonra belirli yanlışlıklara, geçmiş periyotta yapılan yanlışlıklara düşünmeden ve oradan çıkarılan derslerle birlikte herkesin eşit ve özgür yurttaşları olduğu bir Suriye’nin inşa edilmesi mümkün olsun. Biz ne yapacağız Türkiye olarak katkımız, tesirimiz yeni Suriye inşa edilirken? Yani biz nasıl Suriyeli kardeşlerimiz göç etmek zorunda kaldıklarında yardım elini uzattıysak Suriye’de Rejim değiştikten sonra, muhalifler kentleri ele geçirdikten sonra, yeni rejimin kurulması, yeni sistemin kurulması ile ilgili gayretleri ortaya koyduğundan sonra yeniden Türkiye olarak birebir şeyi yapacağız. Elimizi uzatacağız. Buyurun birlikte daima bir arada ayağa kalkalım diyerek ne gerekiyorsa onlara her türlü takviyesi vermeye çaba edeceğiz.
“KALMAK İSTEYENLERE DE BAŞIMIZIN ÜSTÜNDE YERİ VARDIR”
Bir de doğal yani Türkiye’de doğanlar, ana lisanı Türkçe olanlar, artık onlar, bilemiyorum herkes gidecek mi lakin bir artış şimdiden gözüküyor. Bir esasen şunu da olağan Almanya’da tartışıyor mesela, herkes gitmeli mi gitmemeli mi, Alman şansölyesi herkes gitmemeli diye birtakım açıklamalar da yapıyorlar. Hem bu manada yani herkes gitmeli mi, Yoksa kimilerini tutmalı mıyız Türkiye olarak? Bir de bir hani lisan çok değerli bir hazinedir değil mi? Yani birçok ana lisanı Türkçe, sonradan Türkçeyi burada öğrenenler artık oraya gidecekler, orada iş kuracaklar, iş güç sahibi olacaklar. O bir hani bunu bir fırsata dönüştürme imkanı nasıl olabilir? Yani elbet yani her alanda çok da âlâ eğitim alan Suriyeliler var, bilhassa gençlerden. Yani buraya diyelim 10 yaşlarında gelen ya da işte yeni doğup buraya gelen çocuklar liselerini okudular, bitirdiler. Üniversiteleri okudular, bitirdiler. Burada iş kuranlar oldu. Oradaki çok düzgün yetişmiş elemanlar burada geldiler, burada çalıştılar. Münasebetiyle bunların hepsi hem Türkiye’yi seviyor hem de dediğiniz üzere Türkçe konuşuyor. Türkiye’nin Suriye’nin birçok yerinde bundan sonra birebir temsilcisi olan çok büyük bir kitle olacak. Türkiye nasıl birinci anda o Esed’in bombalarından, azaplarından, baskılarından, zulmünden kaçanlara kapılarını açık kapı siyasetiyle sürdürdüyse bundan sonra da hali belirlidir. Biz Suriyelilerin inançlı, istekli bir halde geri dönüşlerini temin etmek için her türlü dayanağı onlara veririz. Lakin burada kalmak isteyenlere de başımızın üstünde yeri vardır. Bunu Sayın Cumhurbaşkanımızın ilk anda açıklamış olması da motamot açık kapı siyasetinde birinci anda gösterilen tutum üzere değerlidir. kalmak isteyen burada başımızın üstünde yer var lakin aslında görüyorsunuz beşerler belirsizlik ortamında dönüyorlar meskenleri yerinde mi değil mi bilmiyorlar akrabaları kaldı mı kalmadı mı bilmiyorlar lakin sonuçta bülbülü altın kafese koymuşlar illa vatanım illa vatanım ve bu beşerler vatana dönmek için kendi vatanlarına dönmek için yollara düştüler bile temel istekli dönüş artık kuralları müsait hale geldi inancın oluşması yeni sistemi kurulmasıyla birlikte birinci beklenti tekrar ülkelerine dönecekler için tam manasıyla bir güvenlik ortamının temin edilmesidir.
Şimdiye kadar çok şükür pek yeterli görünüyor ve bu türlü kökleşerek devam etmesini isteriz. Lakin dediğim üzere benim de kanaatim, daha yıllar önce de söylüyorduk, koşullar ne kadar uygun olursa olsun bir ölçü Suriyeli kardeşimiz esasen burada kalacak. Yani işin tabiatı, tabiatı gereği budur ancak çok büyük bir çoğunluğunun ülkelerindeki kaideler güzelleştikçe oraya inançlı bir formda, istekli bir halde döneceklerini zannediyoruz.
RUSYA VE İRAN GERİ DÖNER Mİ?
Biraz mecbur kaldılar ve çok çaresizce geri çekildiler güya. Sanki bilenip bir biçimde, bilhassa İran açısından bu türlü şeyler duyuyoruz. Yine Suriye’ye dönüş yollarını arar mı?
Şimdi yani Rusya’nın Suriye’de bulunmasının temel emeli yani Orta Doğu’da bir sürü ülke var. Bir sürü ülkenin burada havaalanları üstleri var. Bir sürü ülkenin askeri varlığı var. Ve tabi kendisine de yatkın ve yakın bir rejim olarak Esed rejimi Rusya’nın Suriye’ye gelmesini ve orada kalıcı bir kadro ögeler oluşturmasını dilek ediyor.
Esed olmadığına nazaran ve bundan sonraki süreçte orada Rusya’yı davet edecek hiçbir idare olmayacağına nazaran bunu beklemeyiz. Bu türlü bir şey olacağını varsayım etmiyorum. En değerli koz oydu değil mi? Devlet davet ediyor diye Ruslar kullanıyordu onu. İran’ı buraya davet eden temel şey ise maalesef mezhepçilik. Yani yeni idare, ümit ederiz ki bir mezhepçi siyaset izlemeyeceği için, izlememesi gerektiğini bildiği için ortaya mezhep üzerinden siyasi bir tartışmanın çıkmayacağı bir Suriye oluşacağına inanıyoruz.
Dolayısıyla bu da İran’ın rastgele bir formda müdahale etmesini gerektiren bir yeri ortada bırakmayacak. Fiilen Rusya’nın da, İran’ın da Suriye’ye müdahale etmesinin imkanı, mazereti diyelim ortada olmayacağı için ben tekrar geri dönüşlerinin olmayacağı kanaatindeyim.
PKK SURİYE’DE MEVZİ KAYBETTİ
Münbic-Tel Rifat’tan çıkartıldılar. Bu geriden noktayı siz hani birinci günlerde bu PKK’ya yarayacak biçiminde yorumlayanlar da olmuştu. O husustaki okumanız nedir bu ilişata dair? PKK’ya pek çok Türkiye’ye dönük temel tehdit algısı oradan geliyor.
Şimdi biz yıllardır söylüyoruz. Nihayetinde Amerika Birleşik Devletleri bu bölgede farklı etnik, mezhebi ayrışmalar olmasını istese de, demin söyledim, örtülü söyledim, artık daha açık söyleyeyim. Fakat sonuçta Amerika Birleşik Devletleri bu bölge siyasetlerinde şuna bakacak.
Bir tarafta diyelim ki 30-40 bin militanı olan bir PYD-YPG mi? Yoksa Orta Doğu’da bu kadar türbülansa karşın, bu kadar istikrarsızlığa karşın bir istikrar adası olarak duran, şu anda 86 milyon nüfusu olan, yakında 100 milyon nüfusunu aşacak olan ve farklılıkları bir ortada demokratik bir rejim altında bütünleştirebilmiş olan Türkiye mi? Ben Amerika’nın çok açıktan PYD-YPG’ye dayanak verdiği günlerde bile daima bunu söyledim. Nihayetinde Amerikan menfaatleri, evet burada tahminen PYD-YPG’yi silahlandırıyorlar diğer bir ekip çıkarları için fakat sonuçta tercihe geldiği vakit hiç kuşkusuz Türkiye’yi tercih etmek zorunda kalırlar. Bu kaidelerde Amerika’yı oraya gerçek götürür.
TRUMP’IN ‘KARIŞMAYACAĞIZ’ AÇIKLAMASI
Niye karışmıyoruz dedi? Üç hafta önce enteresan bir demeç verdi Zelenski. Yani bu olayların Suriye’deki özgürleşme sürecinin başlangıcından önce. Bizim dedi topraklarımızı bizi NATO’ya almak karşılığında, NATO üyeliğimiz karşılığında topraklarımızın bir kısmını işte Donetsk üzere o Rusya’nın ilhak ettiği yerleri doğusundaki yerleri aslında nüfusun çoğunluğu da Rus olduğu bölgeleri toprakları vermeye razı olabiliriz dedi.
Bunu Trump’ın ben gelirsem bir günde çözerim demesini şöyle bir yaklaştırın. Artık münasebetiyle Trump bir sefer Rusya-Ukrayna savaşını bitirmek istediğini ortaya koyuyor. Temel gayesinin de bilhassa Çin olmak üzere Asya Pasifik bölgesine giderek orada global güç çabasında öne çıkmak için orada daha aktif bir siyaset izleyeceğini aslında daha tahminen devrinde de ortaya koymuştu.
O vakit çok açık ticaret savaşları ismini de koyarak yani savaş ediyoruz. Cinnet bir ticaret savaşı başlattım diyerek bu işlere girmişti. Artık muhtemelen Orta Doğu’da bu kadar büyük bir kahrın olmaması, bu kadar büyük harplerin darplerinin olmaması lakin kendi odağını uzak doğuya gerçek yöneltmek üzere bir siyaset izleyeceği kestirim ediyoruz.
Öyle olursa biraz daha bu YPG’ye de olmak üzere bir kadro terör örgütlerinin, bunun içerisine daha yeşil de koyarak söylemek isterim, yalnızlaşacağı, eski lojistik ve askeri dayanakları bulamayacağını iddia edebiliriz. Lakin nihayetinde maalesef bu örgütlerin anlayacağı lisan, onların karşısında kendi anladıkları lisanla durabilmektir. Ve Türkiye’de burada latife yapmadığını, hiçbir halde kendi topraklarını korumak ve bölgede yeni bölünmelerin önüne geçmek için çok önemli önlemler aldığını ortaya koydu.
Bir PYD-YPG varlığı işin içerisinde durabilir lakin tahminen kendisini bir biçimde koruyacaktır. Ancak muhaliflerin de birinci açıkladığı şey, konulardan birisi, bölgede hiçbir terör örgütüne müsaade edilmeyecektir. Türkiye olarak da biz artık terör örgütleri cennet haline getirilmiş olan Suriye’nin bu durumunun külliyen sonlandırılması, DAEŞ ve PYD başta olmak üzere terör örgütlerinin Suriye’den de etkisiz hale getirilmesi, temizlenmesi gerektiği kanaatindeyiz.
“BÜYÜK İSRAİL PLANINI BİLMEDEN ORTA DOĞU HAKKINDA KONUŞMAK MÜMKÜN DEĞİL”
Bu örgütün lehine değil, aleyhine geliştiğini söylüyorsunuz. Pekala lakin mesela bir de İsrail faktörü var efendim. Daima bombalıyorlar bütün Suriye’nin donanmasını bombaladılar, uçaklarını, helikopterlerini. Biraz Golan Zirvelerinden içeri girdiler, Şam’a yanlışsız yaklaştılar. Onların da bir oyun planı var. O oyun planı içerisinde mesela yapılmış kimi açıklamalar var.
İşte Kürtler diyorlar fakat herhalde PKK, YPG orada kastediliyor. Onları desteklemeliyiz diye İsrail Dışişleri Bakanı’nın. Evet, daha açık konuşuyorlar hatta. Oradan gelen bir güvenlik tehdit algısı Türkiye’ye dönük kelam konusunda. Yani siyonizmin Büyük İsrail planını bilmeden Orta Doğu hakkında konuşmak mümkün değildir. Rastgele bir Orta Doğu sorunuyla ilgili konuşuyorsak kesinlikle bu plan aklımızın bir yerinde olmak durumundadır.
Çünkü bu yalnızca ütopik kağıt üzerinde yazan hayali bir plan değildir. 1948’den bu yana gün gün, adım adım, adım adım uygulanan ve bu noktaya gelen bir plandır. Bana mesela bize birisi deseydi ki 20 sene önce ya İsrail bir gün kalkacak, Gazze’deki bütün insanları bombalayacak, meskenlerin hepsini yıkacak, 50-60 bin kişiyi öldürdüğü bir büyük soykırım yapacak ve dünya buna seyirci kalacak.
Olur mu o denli şey derdik? Oldu. Oldu, evet. Yani İsrail adım adım, işte birkaç köy alıyor, birkaç kasaba alıyor, üstüne yatıyor, bütün dünya ayağa kalkıyor. İşte Birleşmiş Milletler kararları çıkıyor falan filan… Sonra unutuyor, herkes unutuyor işini. İsrail’in aslında stratejisi bu. Nil’den Fırat’a kadar olan kısmı büsbütün kendi denetimler altına almadıkça, Netanyahu’nun Amerikan kongresindeki konuşmasının özeti bir cümleydi aslında.
Biz Orta Doğu’da Arapların yaşamasına karşı değiliz lakin Araplar da bizim kölemiz olarak yaşarlarsa, yaşamalarına müsaade ederiz. Artık bu bir zihniyet, bu bir anlayış. Bu bir inanç yani. Seçkin ırk diye kendilerine. Bunu tercihlerin içerisinde bir tercih olarak görmüyor adamlar. Bunu kendi inançlarının bir kesimi olarak görüyorlar.
İşte Amerika Birleşik Devletleri’nde uzun yıllardır da tesirli olan neokonlarla da iç içe Bunu tam bir halde global aksiyon planına dönüştürmüş vaziyetteler. Lakin İsrail’in hesap etmediği kimi şeyler de oldu. Bunu da görmemiz lazım.
Bunlardan bir tanesi, dünyanın her yerinde Netanyahu ve çetesine karşı çıkan, haktan, hukuktan, adaletten, insaftan, vicdandan yana olan milyonlarca insan sokaklara çıktı. Hükümetlerine karşın, işte Fransa’da, Almanya’da, İngiltere’de bilmem, İspanya’da, Amerika’da… Akla hayal gelmez. Rektörlerin atıldığı yerlerde beşerler şovlarını yaptırıyorlar. Latin Amerika ülkelerinde, Asya, Afrika ülkelerinde. Ve ortaya insanlık cephesi dediğimiz çok kuvvetli bir cephe çıktı.
Bunlar dinleri, mezhepleri, meşrepleri, ırkları Filistinlilere uymasa bile insanlık vicdanında, ortak vicdan anlayışında buluştular. Kendilerini hatta diyebilirim ki Filistin’den daha fazla Filistinli hissetmeye başladılar. Bu olağanüstü değerli bir gelişmedir.
Zaten böylesine büyük bir global kamuoyu oluştuğu için, İsrail aleyhine, Hristiyan aleyhine bir kamuoyu oluştuğu için, mesela Milletlerarası Adalet Divanı’nda Netanyahu ve çetesi hakkında bu karar çıkabildi. Milletlerarası Ceza Mahkemesi’nde tıpkı formda. Sonuç şu, dokunulamaz zannedilen İsrail’e, hesap veremez, kimse hesap soramaz zannedilen İsrail’e dokunuldu, hesap soruldu.
Ben şuna inanıyorum, şayet bu türlü devam ederlerse bu İsrail’in yeterli günleridir. İsrail hükümetine çok daha berbat günler bekler. Artık İsrail efendim yayılmacılık yapacak, Suriye’yi ele geçirmeye çalışacak.
Eyvallah yani artık tamam yani bu bilinmez bir şey değil, herkesin bildiği bir şey. Lakin bunun gereğini yerine getirmek lazım. Türkiye’de onun için hani bizim cetlerimiz ya, kimsenin bizim çaba etmek, savaşmak falan üzere bir kederimiz yoktur. Biz Orta Doğu’da baştan sona bir barış istiyoruz ancak diyor ya, hazır ol cenge, şayet istersen sulhü salah.
Eğer sahiden barış ve iyilik istiyorsanız gücünüzü de ortaya koyacaksınız. Ben bu çerçevede bunu bilmek lazım. Bu bilip fakat bunu bir paranoyaya döndürmeden, Türkiye büyük bir millet. Asırlar boyunca… Yani her istediğini yapabiliyor üzere bir peşin karar, bir teslimiyet hissine kapılmamak lazım. Bir batılıyla bu Kudüs problemlerini konuşurken şunu söyledim.
Yani siz uzaktaki bir bölgede olan gelişmeleri izliyorsunuz. Biz ise bizim burnumuzun tabanında ve ecdadın ayak izlerinin bulunduğu yerleri üzerinde dikkatle takip ediyoruz ve Yafa kapısındaki La İlahe İllallah İbrahim Halilullah’ı anlattım. Şayet bu bölgede barışı istiyorsanız hakikaten yani o kadar düşünebiliyor musunuz? Bu yasal periyodu değil mi? Evet Osmanlı’nın dorukta olduğu devir. Orada Museviler yani İseviler ve Yahudiler gücenmesinler diye oraya La ilahe illallah Muhammedun Resulullah yazmıyor. Hepimiz İbrahim’in çocuklarıyız. İbrahim Allah’ın dostudur. Allah’tan diğer ilah yoktur ve İbrahim Allah’ın dostudur. Yani İsevileri ve Yahudileri de Müslümanlarla birlikte birebir İbrahimi çatının altına almaya çalışıyor. Dedim bakar mısınız şu nezakete. Bu türlü görürseniz dünyanın hiçbir yerinde savaş olmaz, çatışma olmaz. Yani biz bu türlü bir birikime de sahip olan bir milletiz. Hasebiyle ben Türkiye Allah’ın müsaadesiyle güçlendikçe, güçten kastım yalnızca askeri güç değildir tekrar söylüyorum.
TÜRKİYE YÜZYILI
Askeri güç, eyvallah teknolojik güç, bilhassa yüksek teknolojilerdeki gücümüz, Türkiye’nin kendi iç kalesini tahkim etmesi, yani demokrasimizin daha güçlü hale getirilmesi, Türkiye’de bütün farklılıkların bir ortada çok daha güçlü bir formda kaynaşması ve kardeşlik ikliminin oluşturulması ve bütün geniş etrafımızda oluşan bu gönül köprülerinin de tahkim edilmesi. Böylece Allah’ın müsaadesiyle Cumhuriyetimizin ikinci asırda kelamı güçlü, gücü etkili bir Türkiye’nin yüzyılını ortaya çıkaracaktır. Şimdi terörsüz Türkiye diye bir konsept kullanacağız.
Son dakika gelişmelere anında ulaşmak için Haber7 uygulamasını akıllı cihazlarınıza (iOS, Android) kurabilir, Twitter’da @Haber7 hesabını takip edebilirsiniz.
App Store Google Play Takip Et