Oweis, geçen hafta vazife için bulunduğu Gazze’deki son durum ve çocukların yaşadığı zorluklara ait AA muhabirine değerlendirmelerde bulundu.
Deyir Balah, Han Yunus ve Gazze’nin kuzeyini ziyaret ettiğini anlatan Oweis, Gazze’ye giriş yaptığındaki görüntünün bir sinema sahnesi üzere çok çarpıcı olduğunu belirtti.
“Yıkımın, acının ve yerinden edilmenin derinliği çok büyük” diyen Oweis, “Ekranlardan gördüklerimiz, gerçekliğin yalnızca bir modülü. Lakin orada bulunduğunuzda yaşanan ekstrem durumu hissedebiliyorsunuz. Bütün sokakların yerle bir olduğunu, Gazze’deki çabucak hemen herkesin yerinden edildiğini görebilirsiniz. Çocukların acısını hissedebilir ve deneyimleyebilirsiniz. Yani durum hakikaten vahim. Şu anda birçok çocuk ve aile için sahiden dayanılmaz” sözlerini kullandı.
Gazze’de insani durumun da son derece makus olduğuna işaret eden Oweis, temel gereksinimlerin dahi eksikliğinin yaşandığını aktardı. Oweis, “Gazze’de pak su, besin, hijyen materyalleri, tıbbi materyaller ve ilaç eksikliği yaşanıyor. Neredeyse her şey eksik” diye konuştu.
Gazze’ye insani yardımların erişiminin çok kısıtlı olduğunu ve yalnızca birkaç sondan geçiş yapılabildiğini anlatan Oweis, Refah Hudut Kapısı’nın 7 Mayıs’tan bu yana kapalı olduğunu anımsattı.
Oweis, sadece Kerem Ebu Salim (Şalom) Hudut Kapısı üzerinden Gazze’ye yardım ulaştırabildiklerinin, burada çeşitli zorluklarla karşılaştıklarının altını çizdi.
Gazze’ye kâfi yardımın giremediğini lisana getiren Oweis, “Nisandan temmuza kadar geçen süreçte Gazze’ye yardım erişiminde yüzde 45’ten fazla düşüşe şahit olduk. Esasen yardım girişi azdı fakat artık daha da azaldı. Muhtaçlıklar artıyor zira savaşın başlangıcından 10 ay sonra çocuklar, aileler ve herkes nitekim tüm temel gereksinimlerden mahrumlar. Sahip oldukları her şey yok oldu gitti. Muhtaçlık duydukları şeyleri satın almak yahut tedarik etmek için kaynakları yok” formunda konuştu.
Oweis, insani yardım çalışanları için de sonlu hareket alanı olduğunu, buralarda da güvenliğin olmadığını vurguladı.
Gazze’deki çocukların yaşadıkları zorluklara da şahit olduğuna dikkati çeken Oweis, şunları söyledi:
“Ne yazık ki Gazze’deki bir çocuk sahiden çocukluğunu yaşamıyor. Yerinden edilmiş bireylerin kamplarında yürürken çocuklar yanıma gelip bana, ‘Efendim savaş ne vakit bitecek?’ diye soruyorlardı. Yorgun olduklarını ve tükendiklerini söylüyorlardı. Onlar hayat ve güç dolu olmalı. Fakat bu çocuklar yorgun, devam eden savaş nedeniyle bitkinler. Gazze’deki çocuklara ‘gününü nasıl geçiriyorsun?’ diye sorduğunuzda, size suları olmadığı için su taşıdıklarını söylüyorlar. Ailelerinin su istasyonlarına gitmesine yardımcı oluyorlar zira su kâfi değil.”
Oweis, Gazze’deki çocuklar ortasında cilt hastalıkları, teneffüs yolu enfeksiyonları ve ishal üzere hastalıkların da yaygın olarak görüldüğünü anlattı.
Çocuklar için çadırlarda yaşamanın çok güç olduğunu vurgulayan Oweis, Gazze’de hava sıcaklıklarının 35 santigrat derece civarında ve çadırların içerisinin 5 ila 10 dereceye kadar daha sıcak olduğunun altını çizdi.
Oweis, şu sözleri kullandı:
“Gazze’deki birçok çocuk gördüklerini düşündükleri ve korktukları için uyuyamıyor. Çocuklar için başa çıkılması gereken çok şey var. Bence bu durum milletlerarası toplumun harekete geçmesi ve çocuklara öncelik vermesi için bir davet. Bu şiddetin ve çatışmanın sona ermesi ve çocuklara bir baht verilmesinin vakti geldi. Şayet bu türlü devam ederse, korkarım ki gelecek çok kasvetli olacak. Öğrenmeleri, geleceklerini inşa etmeleri ve hatta oynamaları için inançlı bir yer yok. İçinde bulundukları durum hakikaten müthiş ve dehşet verici. Bu yüzden onlara geleceği geri vermeliyiz ve bu bizim sorumluluğumuz.”